Sıkça Sorulan Sorular

Yüz yüze yapılan 1 veya 1,30 saatlik seanslar şeklinde yapılır. Kaç seans yapılacağı danışanın ilerlemesine göre belirlenir.

Öncelikle hastalığın ne olduğunu anlamamız yerinde olur. Hastalıklara, psikolojik anlamda artık altından kalkamayacak noktaya varan stres, çatışma ve travmalarımızın biyolojik olarak anlam bulması olarak bakıyoruz. Yaşadığımız olumsuz olaylar her zaman bilinç düzeyinde etki etmez bize, aksine bilinçaltımız da karşılık bulur, birikmiş olan benzer çatışmaları tetikler. Bilinç düzeyinde yaşadığımız herhangi bir şey bizi hasta etmez. Yani bir sabah kalkıp “ben bugün grip olmak istiyorum” diyerek grip olamayız.

Hastalığa sebep olan, yaşanan olayın bilinçaltımızda bulduğu karşılıktır. Bilinçaltımız bize vermek istediği mesajı en net şekilde, bazen psikolojik bazen de fiziki hastalıklar ile verir. Aslında bize çözümleyemediğimiz, sürekli içimize attığımız ve altından kalkamadığımız bu problemlerden artık kurtulma vaktimizin geldiğini söylemektedir. Her hastalığın birçok olası sebebi vardır, yaşanan benzer şeyler kişiler üzerinde farklı etkiler ve anlamlar bulur. İşte bu sebeple danışanlar ile yüz yüze seanslarda yaşanan belli bir olayın o kişi üzerinde ne anlam bulduğunu bilinçaltından bilinç (farkındalık) düzeyine taşımayı hedefler, bu yolla beynimize “vermek istediğin mesajı aldım, neden hasta olduğumu anladım” deriz. Bu farkındalık beynimizde anlaşıldığı an, artık belli bir mesaj gayesi güden hastalığa gerek kalmaz ve iyileşmeye katkı başlar. Beynimiz ve onun kontrolünde olan vücudumuzun “hastalık” olarak yoktan var ettiği bir şeyi, vardan da yok edebilecek kapasitesi vardır.

Hayır, her ikisine de “tamamlayıcı” veya “destekleyici” uygulamalar olarak bakmakta fayda var. Önemli olan kişinin hayatıdır, mevcut süregelen bir tedavi uygulanıyorsa veya başlanacaksa kesinlikle danışana bu yönde de ilerlemesi önerilir ve cesaretlendirilir. Her ne yapacaksa beraberinde RECALL HEALING ve/veya EDUCTOR uygulaması önerilir. İlk hedef, hastalığın ilerleyişinin önüne geçmek, daha sonra geriletmektir. Bazı çalışmalarda direkt olarak gerileme de gözükebilir. Ama her şey kişinin kendisine bağlıdır. Uygulanan sistemlerin ana prensibi “Kişiyi kendinden başkası iyileştiremez” esasına dayanır. Seanslarda uygulanan sistemlerin de uygulanan diğer tüm tedavi – şifa sistemlerinin de hedefi, kişinin iyileşme sürecini desteklemektir. Hastalığa tutunan bir kişiyi hiçbir sistem veya tedavi tek başına iyileştiremez.

El ve ayak bilekleriyle birlikte, başınızın alın kısmına denk gelecek şekilde üstünde elektro sensörler olan bantlar takılır. Çok özel programı, bir bilgisayar kontrolünde, vücuda çok kısa bir zaman diliminde 12,000 adet frekans yollar, geri bildirimlerini toplar, analiz eder. Bu analiz sonrası çıkarılan rapor ışığında spesifik bir hastalığa veya genel anlamdaki davranış, tutum, duygu bozukluklarına sebep olan enerji dengesizliklerine ters frekanslar yollanır.

Alınan rapor hastalık teşhis raporu değildir. Herhangi bir hastalık teşhis veya tanı koymak için kullanılmaz.

Birçok kişi uygulama esnasında fiziksel bir şey hissetmez, nadiren çok hassas olan kişilerde bantların olduğu bölgede hafif karıncalanma hissedilebilir. Herhangi bir olumsuz yan etki gözlemlenmemiştir. Seanslar, yaklaşık 2 saat sürer, bu süre içerisinde danışan uyuyabilir, herhangi bir şey okuyabilir, ellerini ve ayaklarını oynatabilir. Elektronik cihaz kullanımına, EDUCTOR un frekanslarını ve verdiği sinyalleri bozabileceği için izin verilmez.

Kişiye ve rahatsızlığına bağlı olarak iyi bir sonuç elde etmek için en az 3-4 seans olması önerilir. Daha sonrasındaki gelişmelere göre de kaç seans daha gerektiği kararlaştırılır. Uygulamalar arasında en az 5 gün olmalıdır, seans periyodunun da bir haftayı geçmemesine dikkat edilmesi önerilmektedir.

Nasıl bir günde hastalanmıyorsak aynı şekilde iyileşme de bir günde olmaz. İyileşme de hastalık gibi bir süreçtir. Kendimize olan güvenimiz, iyileşmek için tercih ettiğimiz yönteme ve uygulayan kişiye olan inancımız ne kadar kuvvetli olursa, bu süreç bizim için doğru olan en kısa süre olacaktır.
Ayrıca hiç kimse bir başkasına iyileştireceğim diye söz veremez, verse bile buna itibar edilmemelidir. Unutmayın, kişiyi kendinden başkası iyileştiremez, sadece iyileşmesine destek verebilir.

Şu anda mevcut hiçbir yöntem ne yazık ki 100 % garanti verebilecek durumda değildir. Her yöntem herkeste her zaman aynı etkiyi vermez, bu kişiye bağlıdır. Şayet kişi iyileşme kaydedemiyorsa bu da başka bir çatışmadır, o zaman neden iyileşme kaydedilmediğine odaklanılır ve bilinçaltının neden hasta olmakta/kalmakta ısrar ettiği konusunda çalışılır.

Tam da bu yüzden bu sistemler gelişmektedir. Asıl sormamız gereken soru, ”ilaç aldığım halde neden iyileşemiyorum, başkası iyileşebiliyorken ben neden fayda görmüyorum?” olmalıdır.

Mesela, gerektiğinden fazla basınç uygulandığı için çatlayan bir su borusunu tamir etmek veya yenisi ile değiştirmek soruna ne kadar kalıcı çözüm getirirse, hastalıkların asıl sebebini ortadan kaldırmadıkça uygulanan ilaç, operasyon gibi tedaviler de o kadar kalıcı çözüm getirir. Unutmayın ki borunun dayanabileceği basınçtan daha yüksek bir basınç verildiği sürece boru değişse bile bir süre sonra çatlamaya ve kaçak yapmaya devam edecektir. Aynen tekrarlayan hastalıklar ve ardı arkası kesilmeyen sürekli kullanılan ilaçlar gibi….

Akla gelebilecek her türlü, psikolojik ve fiziksel hastalığa destek olunabilmektedir.

Her bir hastalık, kendine özgü bir veya birden fazla çeşitte olası çatışma, travma veya stres sonucu gelişebilir. Ve en ağır, en acı verici hastalıkların bile bir nezle kadar basit olabilir iyileşmesi… Yeter ki dönüşü olmayan nokta aşılmamış olsun. Hatta böyle bir durumda bile, daha önce belirtildiği gibi biz nasıl soy ağacımızdan gelen bir takım bizim kontrolümüz dışında etkiler/yükler nedeniyle hasta olabiliyorsak, aynı şekilde bizden sonraki kuşaklar da bizim çözülmemiş problemlerimizin yükü altında kalıp hasta olabileceği gerçeğini göz önünde bulundurarak Recall Healing yapılması önerilir. Kendimiz için olmasa bile gelecek kuşaklar için, hastalıkla uyarısı yapılmış çatışmamızı çözerek onları bu yükten kurtarmak ve sağlıklı bir gelecek temin etmek bırakabileceğimiz en iyi miras olacaktır. Üst kuşakların belli bir çatışmasını çözmesiyle kırılan sorun zinciri, bu çatışmaya bağlı sorun yaşayan altı kuşağın şifalanmasına katkı sağlayacaktır.

Özellikle küçük çocuklarda RECALL HEALING çok çok etkili olabiliyor. Çok küçük yavrularımızın kendileri ile değil, onların anne/babası ile çalışma yapılmaktadır. Çünkü küçük çocuklar, anne/babalarının çatışma ve stresleri nedeniyle hasta olurlar veya hasta doğarlar. Yoksa bu kadar küçük yaşta, hayatla ne gibi bir çatışmaları olabilir ki. İyileşmeleri çok çabuk olabilmektedir, çünkü çocuklar anlatılanı ve söyleneni yetişkinler gibi kafalarında yargılayıp, değişik sonuçlar çıkarmaz, olduğu gibi alırlar.

EDUCTOR, kişinin aktif katılımını gerektirmeyen, cihazın noktasal atış yapabilme becerisi ile verilen frekansların, herhangi bir yan etki yapmadan vücudun kendi bağışıklık ve onarım sistemini aktive edilmesi üzerine çalışan bir sistemdir. Danışan fiziksel olarak uyarılacaktır.

RECALL HEALING de ise danışanın aktif katılımı vardır, herhangi bir ilaç, alet .vs kullanımı olmayıp, yüz yüze görüşme yapılır. Danışanın, travma, çatışma ve hatta sırları ile yüzleşmesi ve bunları dile getirmesi gerekecektir. Bu oldukça zor olsa da, sonunda elde edilen ödül de o kadar büyük olacaktır. Hem kendisi hastalığından kurtulabileceği gibi, hem de bu sorundan etkilenebilecek alt kuşakları ( çocuk, torun veya aile ağacında kendisine bağlı olan jenerasyon .vs ) muhtemel sonuçlardan kurtarmış olabilecektir. Öncelikle ruhsal ve psikolojik olarak etkileyen konular üzerinde çalışılacak, bunların sonucunda oluşmuş fiziksel rahatsızlıkları iyileşmesine katkı sağlanması amaçlanacaktır. Mevcut herhangi bir hastalığın aynı sebepler nedeniyle tekrarlamaması beklenilir.

Her iki sistem aynı anda da uygulanabilir, birinde tıkanıldığında diğerinden yardım alarak yola devam edilebilir.

Bildiklerimiz ışığında ilerler, ilerleme kaydettikçe de ihtiyacımız olan bilginin bir şekilde bize geleceğinin bilincinde olarak yola devam ederiz. Bu aşamada EDUCTOR den destek alınabilir, ayrıca danışan tercih ettiği diğer tekniklerini de uygulamakta serbesttir.

İlla bu yöntemleri denemek zorunda değilsiniz. Kişi kendisi için en doğru yolu yine kendi iç sesini dinleyerek bulur. A noktasından B noktasına gitmek için nasıl tek bir doğru yol yoksa, iyileşmek için de tek bir yol yoktur. İç sesiniz size en doğru yolu söyleyecektir. Kendinize herhangi bir yolu anlamak ve düşünmek için fırsat verin sadece, sonra içinize en “sıcak” hissettiren yolda çekinmeden ilerleyin. Neden iyi olduğunuzu değil, neden hasta olduğunuzu bilmek zorundasınız. Gelen güzel şeyleri sevgiyle kabul edin.

Evet, bu ve benzer sistemleri uygulayan bir çok değerli terapist ve uygulayıcı var. Başarının arkasında yatan en önemli faktör bu yolda yürüyeceğiniz kişi ile elektriğinizin ve ışığınızın uyuşmasıdır. Sisteme ve “yol arkadaşınıza” inancınız, ilerlemeyi bir o kadar hızlandırır ve etkin kılar. Kendinizi kiminle daha güvende, huzurlu hissediyorsanız, kimin sizin sorunlarınıza en hızlı ve duyarlı yaklaştığını düşünüyorsanız onunla yürümekten çekinmeyin.
Asıl olan “SİZ “siniz.
Dünyada milyonlarca otomobil var, ama herkes farklı şekilde kullanıyor otomobili. Stres ve çatışmalarınızı bularak iyileşmek için çıktığınız bu yolculukta kimin sizin için daha konforlu bir sürüş gerçekleştirdiğine sizden başkası karar veremez.

Bu konuya nereden baktığınıza bağlı aslında.. Doğuştan veya sonradan oluşan bir sebeple organ kaybı ve buna bağlı bir takım komplikasyonları ortadan kaldırmak mümkün değil ama neden bu şekilde doğdu veya sonradan organ kaybı söz konusu oldu, üzerinde durulur. Hiçbir şey tesadüfen olmaz/gerçekleşmez, belki kayba bir kaza sebep olmuştur ama hiçbir kaza, kaza değildir, beynimizin bulduğu en iyi çözümdür. Dolayısı ile neden böyle bir çözüm ürettiği üzerinde çalışılır ise, problem yaşayan danışanın sonraki kuşaklarında, aile ağacında bağlı olduğu jenerasyonda benzer kayıpların yaşanmasının önüne geçilmesi sağlanabilir. Böylece dolaylı bir çözüme kavuşmuş olabilir. Yani danışan kendi üzerinde çalışarak çocuklarında veya torunlarında olası benzer bir kaybı önlemeye katkı sağlar.

Bu da danışanın yaşadığı bir çatışmadır aslında, iyileşmeyi istemek başka bir şeydir, iyi olmayı tercih etmek başka… Tercih, beraberinde bir takım sorumluluklar/ zorunluluklar getirir, üstünde çalışmak, yüzleşmek, dillendirmek gibi….
Hayatta sadece istemekle kalıp, uğrunda ödemeyi göze almadığımız bedeller yüzünden asla sahip olamadığımız birçok şey vardır, sağlıklı olmak da öyle…
Zaten iyileşme yolunda yaşanacak ilk çatışma böyle bir çalışma için seansa gelebilmektir. Gelebilme cesaretini gösteren kişi, iyileşmek için yeterince kuvvet bulmuş, kendi ve çocukları için o gücü gösterebilmiş kişidir.

Kişiyi kendinden başkası iyileştiremez! Öncelikle gerçekten iyileşmek için seanslar sonrası verilmiş, gerekli olan ev ödevlerinizi yapıyor musunuz, aslında gerçekten iyileşmeyi tercih ettiniz mi diye bakarız, sonra konuşulmayan, sorulmamış, dile getirmediğiniz BAŞKA NE var diye bakarız.
Ayrıca unutmamalıyız ki gözle görünmesi mümkün olmayan yaralarımızın da iyileşmek için belli bir vakte ihtiyacı var. Sizin katkı sağlamadığınız hiçbir mucize gerçekleşmez.

Diyelim ki, bir hastalığınız var ve belli ki sebebi kontrol edemediğiniz, sebepsiz yere duyulan korku!
İlk tercih olarak, her korkan aynı şekilde hasta mı olacak, olur mu böyle şey deyip tüm sistemi ve dolayısı ile iyileşme olasılığını da bir kenara atabilirsiniz. Bu sizin seçiminiz, böylece olası bir iyileşme olasılığını da kenara atmış oldunuz, iyi de bunun size ne faydası oldu? Neyi ispatlamış oldunuz? Sistemin çalışmadığını kabul etmek, hatta çalışmadığını ispatlamaya çalışmak sizi daha mı sağlıklı yaptı?

İkinci tercihiniz şöyle olabilir, korku ama neyin korkusu? Karanlıktan mı, bir hayvandan mı, bir ortamdan veya herhangi bir şeyin kaybından mı .vs duyulan bir korku mu bu?
Kaybetme korkusu bile kişiye göre farklı konularda anlam bulur, para kaybetme, sevdiğin birisini kaybetme, arkadaşını, eşini, çocuğunu, malını, işini, namını, ününü, temasını, özgürlüğünü… kaybetme korkusu.
Hatta kaybedilen şey aynı bile olsa hissedilen korku kişiden kişiye değişmekte, aynı olay karşısında bile çıkardığı anlam farklı olmaktadır. Mesela kimisi için işini kaybetmek, parasal anlamda kayıp olurken, kimisi için başkalarının gözündeki önemini yitirme olabiliyor, bir diğeri söz sahibi olmayı, otorite olabilmeyi, dikkate alınmanın kaybını yaşamış olarak algılayabiliyor.
Esas sorunu irdelemeden, “her korkan illa hastamı olacak” deyip kesip atmak sadece kendimize zarar verir.
Her korkan hasta olmayacağı gibi, akciğer kanseri olmak için illa sigara içmek gerekmediği, düzenli spor yapıp sağlıklı beslendiği halde çok genç yaşta kalp krizinden ölen olduğu gibi, hissedilen korku da herkesi hasta yapacak diye bir kural yoktur. Önemli olan korkunun kişide bulduğu anlamı bulmak ve iyileşmeye katkı sağlamaktır.
Hayatınız, her zaman anlık kararlar ile yönlendirilemeyecek kadar kıymetlidir özellikle konu sağlığınız ise…

Cihaz ihtiyacı olan enerjiyi bağlı olduğu bilgisayarın USB sinden alıyor. Yani elektrik vermek gibi bir şey söz konusu değil. Canınızı yakacak bir şey yok, nadiren çok hassas kişiler bantların takılı olduğu yerlerde çok hafif karıncalanma hissedebilir.

Yüzde yüz garanti etmemekle birlikte, oldukça olumlu katkıları gözlenmiştir. Sorunlarını çok çabuk atlatabiliyorlar çok şükür.

Teknolojinin ve tıbbın ilerlemesi size, bir hastalığın patolojik sonuçlarını ortadan kaldırma ve tespiti konusunda güven verebilir ve hatta hastalığın yarattığı sonuçları daha hızlı da ortadan kaldırabilir ama bizim hedeflediğimiz sonuçları değil sebepleri ortadan kaldırmaktır ve en gelişmiş sistemler bile hastalığa sebep olan kişideki travma ve çatışmaları önceden tespit edememektedir.
Örneğin, teknoloji ve tıbbın çok ilerlemiş olmasının sizin yükseklik korkunuza veya kapalı yerde kalma korku ve endişenize olumlu bir katkısı yoktur. Sorun binaların güçsüz malzeme veya eski teknoloji ile yapılmış olması değil, sizin psikolojik olarak yüksekten korkmanız veya kilit teknolojisi ne kadar güvenli olsa da bir yerde kilitli kalma korkunuzdur.

Kesinlikle hayır ve bu önerilmez. Hayatınız hiçbir şekilde tehlikeye atılamaz. Hedef ilk olarak ilaçları kullanmaya devam ederken uygulanacak bu “ tamamlayıcı/destekleyici” sistemler ile ihtiyaç duyulan dozajı düşürecek duruma gelmeniz, daha sonrasında da hiç kullanmaya gerek kalmayacak hale gelebilmenize yardımcı olabilmektir.
İlaçları uzun süre kullanmanın getirdiği ilaç kullanma alışkanlığını da göz önünden bulundurmanız ve kendinize karşı dürüst olmanız çok önemli bu noktada…

Bu sistemler olma olasılığı üzerinden çalışmaz. Ciddi rahatsızlıklar, ortada somut bir şey olmadan ve en önemlisi bir tıp doktoru tarafından konulmuş resmi bir tanı olmadan çalışılmaz. Yani her öksürük, her mide ağrısı bir kanser belirtisi değildir. Bu şekilde varsayımlara dayanarak yapılan, üstün körü tahmin ve tahliller zaman kaybından başka bir şey değildir. Yarardan çok zarar getirir…

Kalp pili kullanan kişilerde, hamilelere, bebeklerde ve çok küçük çocuklarda uygulanmaz.

Daha önce hiç karşılaşmadığınız/hayatınızın detaylarını bilmeyen birisi, siz hastalığınızı söyledikten sonra, seans esnasında sorduğu sorular hayatınızda karşılık buluyorsa, belki de hiç kimse ile paylaşmadığınız, bir sır gibi sakladığınız olayı, duyguyu vs. soruyorsa size, bunu deneyimlemek bile sistemin çalıştığına dair en güzel ipucu değil midir? Elbette, seansı yapan kişi ile sizin uyumunuz ve oluşturduğunuz bağ bu noktada çok önemlidir. Sizi tatmin edecek en güzel şey işte bu bağlantıdır. Unutmayın ki, karşınızdaki kişi sizin anlattığınız kadarını bilebilir, izin verdiğiniz kadar size yardımcı olabilir. Sizin yerinize bir şey yapamaz.

Birçok danışanın paylaştığı ilk yorum “Sanki üstümden tonlarca yük kalktı” olmuştur.

Kendi üzerinde denemediği, kendisine fayda getirmeyen hiçbir şeyi bir başkasında yapmayan birisi olarak paylaşabileceğim şahsi tecrübemi şu şekilde ifade edebilirim: Mevcut şartların hiçbirisi değişmemesine rağmen kendimi daha iyi, daha enerji dolu ve mutlu hissetmiştim.

Bir danışanım da kendisini şöyle ifade etmişti seans sonrası, “Bardağa konulmuş bir su gibi huzurlu hissediyorum ama içim de kıpır kıpır, daha enerji dolu hissediyorum.”